νίβομαιστηβρύση
μιαμέραέχειαρχίσει
τοπρόσωποχλωμό
μεβίατοχτυπώ
καθρέπτηςείναιομάρτυρας
τοπρόσωπομιαςσάτιρας
τοστήθοςμουαρχίζει
έναβάροςναγεμίζει
φοβάμαιαυτόντονδαίμονα
μεβασανίζειατέρμονα
καικατοικείεντόςμου
φρούτοαυτούτουκόσμου
κιέχεισιωπήσειοάγγελος
ήτανχαράςπροάγγελος
απότοδαίμοναέχειπατηθεί
δύσκολον'ανασηκωθεί
είναιβαριάηκακία
σταπρόσωπαταοικεία
σαλαίλαπαοδαίμοναςξεχύνεται
προσπαθώ,ματίποταδεγίνεται
κάθεμέραέχωμόνομιαπροσευχή
να΄ναιαυτήημέραμιααρχή
οδαίμοναςνανικηθεί
αχ!οάγγελοςαςσηκωθεί!
να΄ρθειμιαμέρα,μιαστιγμή
πουοδαίμοναςθαεκδικηθεί
αντίνατρώειαπότουκόσμου
μακάριναστραφείεντόςμου
ναπάψωτότεναφοβάμαι
τονκόσμοπουπονώλυπάμαι
ναφορτωθώτιςαμαρτίεςμου
ναφαγωθώαπ'τιςκακίεςμου
κοιτάωτονήλιοεκείψηλά
επιλογήμουείν'ηχαρά
τίνόμιζεςπωςείναιηζωή
παράμιαδύσκολη,συνεχήςεπιλογή..
Tuesday, May 19, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment